تاثیر ترکیب فلاکس در جابجایی عناصر و خواص مکانیکی در روش جوشکاری زیرپودری

یکی از روش های اصلی تولید مخازن تحت فشار و لوله های بویلر نیروگاه های کشور، پس از شکل دهی آنها، جوشکاری زیر پودری می باشد. در این روش جوشکاری، بعضا مشکلاتی از قبیل جدایش عناصر و ترکیب نامناسب فلز جوش که نهایتا منجر به کاهش خواص مکانیکی مطلوب فلزجوش می شود، مشاهده می شود. در این پروژه با توجه به پارامترهای منحصر به فرد جوشکاری زیرپودری ( انواع پودرهای جوشکاری، سیم جوش، سرعت جوشکاری، قابلیت جوشکاری قطعات ضخیم و ...)، پارامتر پودر جوش که نقش موثری را در خواص شیمیایی و مکانیکی فلز جوش ایفا می کند، متغیر درنظر گرفته شد و بقیه پارامترهای آن ثابت نگه داشته شدند. 4 نوع از پودرهای جوشکاری زیرپودری، با اندیس بازی متفاوت که مشخصه اصلی پارامتر متغیر این تحقیق می باشد، تحت شرایط یکسان و ثابت بر روی فلز پایه astm a516-55 (از جنس بدنه مخازن تحت فشار در بویلرها) با یک سیم جوش مصرف شدنی پر منگنز ( برای هر 4 نوع فلاکس ثابت در نظر گرفته شده است ) جوشکاری شده اند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که با کاهش اندیس بازی پودرهای جوشکاری، سختی و استحکام کششی افزایش می یابد اما در مقابل، چقرمگی فلز جوش کاهش و عیوب جوشکاری مانند تخلخل های گازی و آخال های اکسیدی افزایش می یابد، اگرچه فریت سوزنی در پودرهای اسیدی تر مشاهده می شود. در یک محدوده مشخص از میزان tio2 ، sio2 و اندیس بازی، پودر منتخبی که در آن خواص مکانیکی بهینه شده باشد، عرض منطقه متاثر از حرارت کمتر شده باشد و رفتار متالورژیکی مطلوبی نشان دهد، پودر جوشکاری با اندیس بازی 1.5 است.